‘Moedige keuze’ is een reactie op mijn bericht op facebook waarin ik aan geef de marathon van Rotterdam niet te gaan lopen. Dergelijke reacties doen me goed en geeft vertrouwen in het besluit. Het lijf wil op het moment niet mee werken. Je hoort topsporters wel eens zeggen dat je moet luisteren naar het fluisteren van je lichaam. En dat is nu precies wat ik doe. Op zich gaan de trainingen niet slecht en  met nog een vijf week te gaan is het nog wel te doen. Een andere optie was nog twee week later de marathon van Enschede te gaan lopen. Allemaal opties maar het lichaam laat zich niet foppen. Het voelt niet goed aan sinds de operatie in januari. Een persoonlijke toptijd van rond de 3 uur 20 zit er zeker niet in. Paar weken terug dan ook het besluit genomen haas Dorus niet in te zetten en hem de kans gegeven om met een super snel team de cascaderun in Hoogeveen te gaan lopen.  Om super snel te lopen moet je topfit zijn en dat ben ik niet. Vandaar een streep door Rotterdam en ook Enschede. Rustig herstellen, leuke loopjes gaan doen en de twee wekelijkse sportschooltrainingen gaan ook gewoon door. En richten op de marathon van Amsterdam, 19 oktober later dit jaar.

Mijn eerste marathon was Amsterdam en heb daar goede herinneringen aan. Starten en finishen in het Olympisch stadion. Er zijn slechtere plekken te bedenken. Langs het Rijksmuseum, door het Vondelpark en langs de Amstel naar Oude Kerk aan de  Amstel en weer terug. Ik klokte die eerste keer een tijd van 4:09 en het doel is nu rond de 3:20. Hiermee kan ik deelname aan Boston gegarandeerd veilig stellen. Dat wordt dan wel Boston 2016 en dat geeft me de gelegenheid volgend jaar de marathon van Tokyo af te werken. In de ‘Six World Major Marathons ‘ zijn Tokyo en Boston nog de ontbrekende wedstrijden voor mij. Kortom vizier weer gericht op de toekomst en die ziet er uitdagend genoeg uit.

Maar eerst Amsterdam met als muzikale afsluiter dit keer eentje uit de oude doos. Drukwerk met Hé Amsterdam.