Afgelopen zomer was voor mij op het hardloop gebied geen goede. Vermoeidheid in de benen, rugklachten. Geen goede ingrediënten om een blokje om te lopen. Gelukkig wist ik de sportschool Life Style Center Marum nog wel te vinden en de wekelijkse trainingen met personal trainer Jaap gingen gestaag door. Rob Amesz wist mijn rug weer aan de praat te krijgen en mijn lichaam kreeg er weer zin in. Op weg naar een voorjaarsmarathon.
Om mezelf weer eens te meten afgelopen zaterdag, 7 november, de plantsoenloop in Groningen gelopen. Een gezellige loop in het Noorderplantsoen hartje Groningen. Een loop die een aantal jaren geleden het slecht deed maar mag zich nu prijzen met een deelnemersaantal van 2700 lopers van heel erg klein tot heel erg groot.
Een rondje door het plantsoen zet 2 kilometer op de teller. Dit doe je dan vier keer en je hebt de wedstrijdloop in de benen. Het Noorderplantsoen heeft heuvels en het parcours gaat niet om de heuvels heen maar er juist over heen. Wie dat heeft bedacht. Maar ik heb geen keus en zal er aan moeten geloven. Ik heb graag doelen in mijn leven en daarom ook bij een hardloopwedstrijd. Gezien de heuvels en mijn slechte loopzomer bedenk ik dat 5 minuten op kilometer eerst maar voldoende moet zijn. Dit zou betekenen dat ik de 8 kilometer in 40 minuten moet gaan volbrengen.
De start is om klokslag 13:00 uur. Op de eerste rij in de groene shirts de snelle mannen en vrouwen van het vier mijl team van Groningen Atletiek. Jammer dat dit soort teams er nog niet waren in mijn jonge jaren. Ik laat me vandaag vergezellen door clubgenoot Dorus Wolthekker. ‘Gezellig’ whatsapt Dorus de avond ervoor nog. Ja, gezellig. Na het startschot was Dorus weg en niet meer gezien.
De eerste vier kilometers gaan lekker en loop ik allemaal onder de vijf minuten. 4:34,4:47,4:46,4:52. Hiermee staat de klok halverwege op 19:14. En dat is 46 seconden onder de doelstelling. Het lopen in wedstrijdverband is weer een openbaring. Wat voelt dit weer goed en wat heb ik het gemist. En dat gevoel is er. Of je nu in Groningen of in Tokyo loopt maakt niet uit.
Maar de heuvels laten zich ook spreken. De truc is om heuvelaf te gebruiken om te herstellen zodat de volgende heuvel weer vol kan worden genomen. Kilometer 5 gaat nog in 4:58. Kilometer 6 met de twee zwaarste heuvels gaat in 5:14. De heuvels zijn bergen geworden. Ben je bovenop heb je al de neiging om te gaan wandelen. Maar wandelen mag niet in een wedstrijd want dan ben je verloren. Kun je beter gelijk de douche opzoeken. Kilometer 7 gaat nog in 4:49 en ik maak me op voor de laatste kilometer. Nog even alles uit de kast, alles geven. Maar het is op en echt versnellen lukt niet meer en noteer een 4:55.
Finishtijd komt op 39:23 te staan. Met een gemiddelde van 4 minuut 56 op de kilometer heb ik mijn doelstelling gehaald. Op weg naar de volgende wedstrijd. Crossloop in Norg eind deze maand.
En Dorus liet 31:16 klokken. Goed gedaan man!!