Zaterdag 12 maart 2016. Op het programma staat de halve marathon van Haren. Een trainingswedstrijd in aanloop naar de marathon van Rotterdam 10 april aanstaande. Nog precies 4 weken te gaan en dan sta ik op De Coolsingel. Het weer in Haren is perfect. Strakblauwe lucht bijna geen wind met een temperatuur rond de 8 graden. Stille hoop dat we dit ook op 10 april mogen hebben in Rotterdam. Dan gaat het een nog mooiere dag worden. Maar eerst de 21.1 km van Haren. Met een opdracht.
In de aanloop naar Rotterdam is dit training nummer 62 die afgewerkt moet gaan worden. Ik train nog steeds volgens de souplesse – methode. Zie vorige blog. En met souplesse zal ik ook deze wedstrijd gaan lopen. Niet volgens het principe ‘Gas erop’ maar het principe ‘gedisciplineerd lopen’. Trainer Peter geeft me de opdracht ; vijf minuten blank op de kilometer en in de laatste kilometer mag je versnellen. Vijf minuten op de kilometer dat is 8 seconden langzamer op de kilometer op het beoogde tempo in Rotterdam over vier weken.
Haren mag zich altijd verheugen in een groot aantal deelnemers. Ik hoorde meer dan 1000 lopers met allemaal het voorjaar in het hoofd. Als we dan ook om 12:00 uur worden weggeschoten gaat men er ook vandoor als pinken die voor het eerst buiten komen. Mijn eerste kilometer gaat dan ook in 4 minuut 28 en de tweede kilometer een paar seconden langzamer. Bij drie kilometer heb ik het beoogde temp te pakken en nestel me in de comfort zone. En zo gaat het asfalt onder mijn Adidas Boost schoenen door.
Asfalt? Helaas niet alleen maar asfalt. Het parcours van Haren is mooi. Het natuurlandschap ‘Vijftig Bunder’ is adembenemend mooi. Heeft wel tot gevolg dat de we ook smalle onverharde paden moeten bedwingen. Hierdoor is het af en toe moeilijk langzamere lopers in te halen en kost tijd. Een volgende keer zal ik in de aanloop van een marathon niet weer voor Haren kiezen.
Kilometer 17 en 18 ga ik bewust meer op de rem. In de eindtijd moet mijn gemiddelde toch in de buurt komen van mijn opdracht ( 5 minuten blank op de kilometer). We lopen de spoorbrug over en onder ons passeert een trein. Zo zomaar de intercity naar Rotterdam kunnen zijn die ik over vier week ook neem.
Dan de laatste kilometer; waarin ik mag versnellen. En dat doe ik dan ook. Nu mag even het gas er op. Ik haal nog veel lopers in en dat geeft een goed gevoel. Het tempo gaat naar 4 minuut en 11 seconden op de kilometer. Wat een superieur gevoel was dat. De finish is in zicht en ik eindig in een tijd van 1:43:34. En dat is 4 minuut 55 op de kilometer.
Nog 11 trainingen te gaan alvorens ik me op kan maken voor Lee Towers op de Coolsingel in Rotterdam. Traditie getrouw zingt hij, live, de lopers toe vlak voor de start. En met welk nummer zal dit nu zijn……….