Terschelling,  06 november 2016. Berenloop.

Rond het jaar 1550, men weet het niet zeker, werd in het plaatsje Formerum op Terschelling een jongetje geboren. Zijn verdere leven zou hij doorgaan onder de naam Willem Barentsz. Willem was een avonturier met, naar ik denk, een flink portie doorzettingsvermogen. En nieuwsgierig wat er nog meer te koop is in de wereld. Kan me zo voorstellen dat hij vanaf de duinen de Noordzee opkeek en zich dan afvroeg of er achter de horizon nog meer was. In die tijd was er maar één manier om daar achter te komen. Je hijst de zeilen en zet koers naar het Noorden. De ontdekkingsreiziger Willem Barentsz was geboren.

Op zijn barre tocht richting de Noordpool ontdekte hij het eerste eiland. Hij gaf het de naam Veere eiland. Later werd deze naam omgezet naar Bereneiland. Om het feit dat Willem op dit eiland menige strijdt heeft moeten leveren met beren. Enook vaak voor z’n leven moest rennen. Hij zou zich nooit kunnen voorstellen dat ruim 400 jaar laten mensen ook gaan rennen. Niet voor achtervolgende Beren maar voor hun lol. En ook nog op zijn geboorte eiland. De Berenloop van Terschelling is geboren en met twee hoofdafstanden een hele en een halve marathon.

Zes november heel vroeg in de ochtend loop ik door de haven van Harlingen. Niet op zoek naar de reguliere veerboot maar naar de zee sleepboot  ‘Holland’.

Holland

Aan boord een zestigtal opvarenden en nog voordat de gewone veerboot nog moet aanmeren zet de  ‘Holland’ koers naar Terschelling. Aan boord genieten we van een sportontbijt. Het moge duidelijk zijn; de meeste passagiers zijn hardlopers.

De ‘Holland’ doet al jaren geen dienst meer als zeesleper en bergingsvaartuig. Het schip wordt in de vaart gehouden door vrijwilligers, voor het merendeel oud bemanningsleden.

Om 12:00 uur klinkt het startschot voor de halve marathon aan de voet van de vuurtoren ‘De Brandaris’.

De Berenloop is populair en er gaat dan ook een enorm deelnemersveld van start die zich allemaal wurmen door de smalle straatjes van West- Terschelling. Ik vertrek op een eindtijd van 1 uur 40. Dan moet je op de kilometer 4:45 rennen om dit te bewerkstelligen.  Daar kan,na de eerste kilometer, gelijk een streep door. Het is te druk om goed weg te komen en ruim vijf minuten later passeer ik de eerste kilometer. Dit is al bijna niet meer goed te maken. Positief blijven denken; ik heb nog 20 km voor de boeg. Rond de zes kilometer krijgen we een lichte bui. Een stoevertje zou Jaap Nienhuis het noemen. Verder blijft het droog en met weinig wind en een temperatuur rond de 10 graden prima loopweer.  De eerste 10 kilometer loop ik telkens 4:40 a 4:45 op de kilometer. Met het verlies in de eerste kilometer is al duidelijk dat de 1 uur 40 er niet in gaat zitten. Sneller durf ik niet, vooral omdat het strandgedeelte nog moet komen. En op basis van de halve marathons in Thesinge, Ulrum en Opende loop ik al een stuk sneller en dus naar tevredenheid.

Kilometer 12: De opgang naar het stand. Omhoog en dan door het mulle zand naar beneden. Loodzwaar. Het strand is redelijk te belopen maar toch lopen de km tijden op. Ik berust er in om te voorkomen dat ik me hier stuk ga lopen. Na 3 kilometer verlaten we het strand en gaan via een geasfalteerd fietspad richting de finish. Nog 5 kilometer door het bos voor de laatste meters op dit mooie eiland. Het tempo van 4:45 op de kilometer weet ik weer terug te pakken. De laatste meters over een rode loper en finishen aan de voet van  ‘De Brandaris’. De eindtijd komt uit op 1 uur 42 minuten en 19 seconden. En hiermee ben ik op koers voor de marathon van Boston volgend jaar april.

In aanloop naar de marathon van Boston was dit de laatste halve marathon in de voorbereiding dit jaar. De resterende weken van 2016 veel snelheidswerk trainen en hier en daar een korte 5 of 10 km wedstrijd. In de eerste week van 2017 staat nog één halve marathon op het programma voordat het Boston trainings- programma van start gaat.
Ik volg het spoor van Willem Barentsz en zal stoppen in Tromso, Noorwegen om daar deel te nemen aan de Polar Night Half Marathon.

Start Halve marathon 2016

Rennen in de Poolnacht

Tromso met het Noorderlicht

Zover is het nog niet en ga eerst aan boord van de ‘Holland’ voor de terugvaart naar Harlingen.

Aan boord doen we ons te goed aan een stamppotten buffet en vertellen we elkaar de verhalen over een dagje hard rennen op Terschelling. Tijdens de vaart volg ik op de app  de verrichtingen van Liset de Groot en Gretta Ottema die op dat moment de marathon van New York lopen. Willem Barentsz had alleen maar een kompas en zijn onderbuikgevoel.

Rond kwart voor acht begeef ik me op het achterdek. Het is donker en de maan verlicht de Waddenzee. De motoren van de ‘Holland’ draaien op volle kracht en het schip koerst vastberaden richting Harlingen. Even later realiseer ik me dat ik geheel alleen op het achterdek sta. Ik geniet van dit moment en dankbaar dat ik dit kan meemaken.