10 Engelse mijl van Langezwaag

Als ik zaterdagochtend, 08:00 uur, mijn oogluiken opendoe ontwaar ik een strakblauwe lucht met daarbij een volle zon. Tijd om te gaan rennen in de korte broek. Na de temperatuur buiten te hebben opgenomen besloten de korte broek toch nog even te laten liggen in de kast.

Tijd voor de eerste hardloopwedstrijd van het jaar. Ik vertrek naar Langezwaag, onder de rook van Heerenveen, voor een wedstrijd over 10 Engelse mijlen oftewel 16.1 km. Drachten voorbij verdwijnt de zon achter een dikke mistlaag.

Langezwaag, een dorpje zoals alle andere dorpjes in ons land. Of toch niet. Hier is namelijk het paradijs, getuige de naam van het dorpshuis ‘Het Paradyske’.  En de straatnaam: Het Paradys. En het klopt; De zon heeft met al haar kracht de mist verdreven en een heerlijk zonnetje verwarmd onze lichamen.

Mijn laatste wedstrijd was in Parijs afgelopen jaar en deze wedstrijd in Langezwaag is de opmaat naar een nieuwe marathon later dit najaar.  In de voorbereiding naar Parijs waren het alleen trainingen en ik hoop dat ik nu meer wedstrijden kan lopen als voorbereiding op de marathon. Als meneer Covid het daar mee eens is.

De route gaat van Langezwaag naar Bontebok, Brongerga en via Heerenveen en De Knipe terug naar Langezwaag. Met lange tijd geen wedstrijden hebben gelopen is het moeilijk om een mooi vlak tempo te lopen. Op het kaartje is dit mooi zichtbaar aan de hand van de kleurtjes. Het laatste stuk na Brongera is het wel behoorlijk vlak tempo. Uiteindelijk loop ik een gemiddeld tempo van 5 minuten en 30 seconden en dat is voor een eerste wedstrijd best oké.  Alhoewel ik toch wel iets sneller zou willen en dat is dan iets waar ik de komende maanden aan wil gaan werken. Mijn eindtijd op deze 10 EM komt uit op 1:28:32 (officieus want de organisatie slaagt er een dag later niet in deze online te zetten)

Al met al een mooie loop in een gemoedelijke sfeer. Bij de organisatie is er weinig poespas maar in de kern de zaakjes op orde heeft. Hier en daar groepjes toeschouwers waaronder een gepensioneerde boer die ons verteld dat we er mooi weer bij hebben.

Onderweg mooie vergezichten over het groener wordende grasland. Koeien die nog op stal staan en reikhalzend naar buiten kijken met een blik ‘wanneer mogen we weer naar buiten’.
Maar ook houtwallen en mooie kronkelende paadjes door een bosrijke omgeving. Het laatste stuk na De Knipe een recht stuk, beetje saai maar je weet dat op het eind daarvan de finish lonkt. Voor mij althans, de renners op de halve marathon mogen nog een lusje lopen waaronder clubgenoot Reinder Tel. Het volgende weekend staat er weer een wedstrijd op het programma. De 10 km van Drachten. Het hardlloopjaar is echt begonnen nu er weer wedstrijden worden georganiseerd.